-
1 stolec
сущ.• стул• табурет• табуретка* * *(kał) стул (кал)krzesło стул (мебель)* * *stol|ec♂, Р. \stolecca 1. мед. стул;oddać \stolec испражниться; zaparcie \stolecca запор;
2. уст. престол+2. tron
* * *м, P stolca1) мед. стулoddać stolec — испражни́ться
zaparcie stolca — запо́р
2) уст. престо́лSyn:tron 2) -
2 Verstopfung
Ver'stopfung f MED zaparcie (stolca), zatwardzenie
См. также в других словарях:
obstrukcja — ż I, DCMs. obstrukcjacji; lm D. obstrukcjacji (obstrukcjacyj) 1. «hamowanie jakiegoś procesu, utrudnianie przebiegu jakiejś sprawy» ∆ Obstrukcja parlamentarna «forma walki w parlamencie, polegająca na stosowaniu wszelkich legalnych środków w celu … Słownik języka polskiego
stolec — m II, D. stoleclca; lm M. stoleclce, D. stoleclców 1. «odchody ludzkie lub zwierzęce; kał, wypróżnienie, ekskrementy» Płynne, wolne stolce. Regularne stolce. ∆ Zaparcie stolca «zatwardzenie, obstrukcja» 2. daw. «tron, krzesło monarchy, biskupa;… … Słownik języka polskiego
zatwardzenie — n I, blm «niemożność oddawania stolca, zatrzymanie go dłużej niż przez dwie doby; zaparcie, obstrukcja» … Słownik języka polskiego
obstrukcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. obstrukcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hamowanie toku czegoś, utrudnianie jakiejś sprawy; w parlamencie: stosowanie wszystkich legalnych środków utrudniających normalne … Langenscheidt Polski wyjaśnień